De ene leerling heeft autisme, de andere ADHD en de volgende is hoogbegaafd. Etiketten zijn tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld in het onderwijs. Maar welk voordeel brengen ze ons? Kom luisteren naar psycholoog Lianne Hoogeveen en psycholoog Harold Bekkering als zij reflecteren over de vraag wat kinderen moeten kunnen leren en wat de voor- en nadelen zijn van het gebruik van dergelijke labels.

In de prullenbak gegooid

Lianne Hoogeveen is gespecialiseerd in hoogbegaafdheid, maar ziet het etiket liever in de prullenbak. “Het zegt niets over wat een kind echt nodig heeft. Bovendien doet het vermoeden ontstaan ​​dat deze kinderen sowieso hogere eindtermen zullen halen, en dat is vaak niet het geval.” Ze zou liever zien dat er meer aandacht komt voor de individuele kansen en worstelingen van leerlingen.

Ieder kind komt tot zijn recht

Harold Bekkering onderzoekt hoe mensen leren. Hij werpt daarom een ​​kritische blik op innovatie in het onderwijs: autonomie en sociale verbondenheid zijn erg belangrijk om op een optimaal niveau te kunnen leren. In plaats van etiketten op kinderen te plakken, zou het onderwijs meer gericht moeten zijn op het creëren van een sociale omgeving waarin ieder kind tot zijn recht komt.

Maar is er iets nuttigs aan labels? Wat zou er gebeuren als er geen labels meer waren? En hoe kunnen we, in een onderwijssysteem waarin leerkrachten nog steeds met een enorme werkdruk kampen, de talenten van elk kind toch naar voren laten komen? Na het geven van korte lezingen gaan Lianne Hoogeveen en Harold Bekkering in gesprek met presentatrice Liesbeth Jansen.

Tickets (5 euro) zijn hier verkrijgbaar.